Verpleegkundige Manuela van der Tol“Vergeleken bij andere zorginstellingen hebben bewoners van het Amadeushuis meer vrijheid. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen. Dat vind ik één van de pluspunten van het Amadeushuis. Een ander pluspunt is dat muziek een rode draad vormt in onze zorg. Wat dat met de mensen doet! Daar verbaas ik me elke keer weer over. We leggen als het ware puzzelstukjes met iemands favoriete muziek om hem of haar rustiger, opgewekter, of actiever te maken, naargelang de situatie.”

Aan het woord is Manuela van der Tol (26), verpleegkundige in Amadeushuis Waarder. Ze voelt zich thuis bij het Amadeushuis. “Ik heb hiervoor bij verschillende zorginstellingen gewerkt in diverse functies. Onder meer in een verpleeghuis op een psychogeriatrische afdeling, en in een ziekenhuis. Dat laatste was niets voor mij, te vluchtig. Ik ben meer van de warme zorg. Dan lopen de zaken zoals ze lopen, en minder via vaste protocollen. Ik heb afwisseling nodig en wil mijn creativiteit benutten.”

Ik kan me hier ontwikkelen

Wat haar vooral aanspreekt, is de positieve invloed die ze heeft op de dagen van haar cliënten, de bewoners van Amadeushuis Waarder. “Ik draag écht bij aan de kwaliteit van iemands leven. Dat voelt goed! Daarnaast word ik hier uitgedaagd. We zijn een platte organisatie waar ik veel ruimte krijg en er volop variatie is qua werkzaamheden. Dat betekent ook meer verantwoordelijkheid. Daarbij krijg ik veel vertrouwen van mijn leidinggevende.” Blij: “Ik kan me hier ontwikkelen tot een allround verpleegkundige.”

Een warme gemeenschap

Het eerste jaar van Amadeushuis Waarder is voor Manuela voorbijgevlogen. Lachend: “De wittebroodsweken zijn voorbij.” En dan serieus: “Het wordt drukker en levendiger. Er is steeds meer interesse in het Amadeushuis en nieuwe bewoners komen druppelsgewijs binnen. Als team raken we steeds beter op elkaar ingespeeld. Voor sommige collega’s met bijvoorbeeld een verpleeghuisachtergrond zoals ikzelf was het best even wennen. Het Amadeushuis staat in feite voor thuiszorg onder één dak. Dat is toch anders. En dan die vrijheid die bewoners hebben. Dat is soms best spannend. Je staat er echter nooit alleen voor. Samen vormen we een kleine maar warme en gezellige gemeenschap.”